ฝึกภาษาอังกฤษ

สำหรับยุคดิจิตอลแบบนี้ ถ้าใครยังภาษาอังกฤษ งูๆ ปลาๆอยู่ เห็นทีต้องรีบฝึกภาษากันให้แข็งแรงแล้วล่ะ เพราะยุคนี้ภาษาอังกฤษถือเป็นมาก ไม่ว่าจะเป็นประชาคมอาเซียนที่ไทยเองก็เป็นสมาชิก แล้วยังโอกาสทางการงานต่างๆในเมืองนอกที่มีมากขึ้น ใครยังพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ถือได้ว่าเสียโอกาสอย่างแรงเลยทีเดียว

หากใครที่คิดอยากจะฝึกภาษาอังกฤษ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี ไม่ต้องตกใจไป การฝึกพูดภาษาอังกฤษให้เก่งนั้นไม่ยากอย่างที่คิด

เริ่มแรก ต้องรู้จักพยัญชนะทั้ง 26 ตัว

ตัวพิมพ์ใหญ่

A                     B                     C                     D                     E                     F                     G

H                     I                      J                     K                      L                    M                    N

O                    P                     Q                     R                      S                     T                     U

V                     W                   X                     Y                      Z

ตัวพิมพ์เล็ก

a                     b                     c                      d                     e                     f                      g

h                     I                      j                      k                     l                       m                    n

o                     p                     q                     r                      s                      t                      u

v                     w                    x                      y                     z

และสระมีทั้งหมด  5 ตัว

a                     e                     i                       o

ตัวอักษรเหล่านี้ นำมาผสมรวมกันเกิดเป็นคำ หากเราจำตัวอักษรทั้งหมดได้แล้ว เราก็สามารถเขียนคำศัพท์ได้ และเมื่อเขียนคำศัพท์ได้แล้วนั้น เราก็สามารถสร้างประโยคได้

การสร้างประโยคในภาษาอังกฤษในการสนทนา เราต้องรู้โครงสร้างพื้นฐานซึ่ง ประโยคจะต้องประกอบด้วย คำชนิดต่างๆในภาษาอังกฤษ ดังนี้

1. Nouns (คำนาม)

เช่น God, man, John, American, friend, star, stone, air, mile, beauty ใช้เรียกคน สัตว์ สิ่งของ แนวคิด นามธรรม และความเชื่อ

2. Pronouns (คำสรรพนาม)

เช่น I, you, he, she, my, your, his, that, who, what, which, one, some ใช้เรียกแทนคำนาม จะได้ไม่ต้องเอ่ยนามนั้นซ้ำอีก

3. Adjectives (คำคุณศัพท์)

ใช้ขยาย noun กับ pronoun เพื่อบรรยายให้เห็นลักษณะของ noun กับ pronoun ชัดเจนยิ่งขึ้น แบ่งออกเป็น adjective สำหรับบอกลักษณะ บอกปริมาณ และบอกจำนวน

4. Verbs (คำกริยา)

เช่น go, take, fight, speak, sleep, wait ใช้แสดงกริยาอาการต่างๆ เป็นส่วนสำคัญในภาคแสดงของประโยค นอกจากนี้ คำกริยายังแบ่งได้เป็น กริยาแท้ และกริยาไม่แท้

–         Finite Verbs กริยาแท้หรือคำกริยาที่สามารถผันตามประธานและรูปกาลได้

–         Non-finite Verbs (Verbals) กริยาไม่แท้ ไม่สามารถเปลี่ยนรูปได้

5. Adverbs (คำวิเศษณ์)

เช่น well, fast, long, gently, recently, again, yesterday, soon, rather, perhaps, not

ใช้ขยาย verb, adverb, adjective, preposition, conjunction, phrase, sentence เพื่อเพิ่มความหมายให้กับสิ่งที่ถูกขยาย

6. Prepositions (คำบุพบท)

เช่น at, in, into, of, for ใช้เชื่อมกริยากับส่วนต่างๆ ของประโยค เพื่อบอกเวลา สถานที่ และทิศทาง ทำให้ประโยคสมบูรณ์

7. Conjunctions (คำสันธาน)

เช่น and, but, or, nor, that, if, because ใช้เชื่อมคำหรือประโยค มีทั้ง conjunction แบบคล้อยตาม ขัดแย้ง และเป็นเหตุเป็นผล

8. Interjections (คำอุทาน)

เช่น oh, alas, hurrah ใช้แสดงความรู้สึกหรืออารมณ์ต่างๆ

เมื่อเรารู้จักชนิดของคำในภาษาอังกฤษ ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะนำมารวมเป็นประโยคเพื่อการสื่อสาร โดยประโยคในภาษาอังกฤษ มี3รูปแบบ คือ ประโยคบอกเล่า ประโยคปฏิเสธ ประโยคคำถาม